ماجد فخری
محمد بخشی فعله
محمد بن احمد بن رُشد اندلسی (تولد ۱۱۲۶ در کوردوبای اسپانیا - وفات ۱۱۹۸ در مراکش) فیلسوف نامدار عربی اندلسی بود. در اکثر زبان‌های غربی او را با نام اورئوس» می‌شناسند و فلسفه‌ی او را اوروئسیسم» می‌نامند که می‌تواند به ابن رُشدگرایی» یا مکتب ابن رُشد» ترجمه شود. او تلاش داشت فلسفه‌ی ارسطویی را با اسلام تطبیق دهد. او بر خلاف اسلام و همانند بودایی‌گری به ابدی بودن روح معتقد نبود.
وی در خانواده‌ای که سال‌ها مهد علم و فقاهت بود پرورش یافت. پدر و جد پدری وی هر دو منصب قاضی القضات اندلس را به عهده داشتند. ابن رُشد در جوانی به اکثر علوم زمان خود دست یافت و در ریاضیات، طبیعیات، نجوم، منطق، فلسفه و طب مهارت یافت. وی در اندلس میزیست، قاضی یکی از مناطق و نزد ملوک آن سامان مقرب بود.
گرچه او از مسلمانان سنی و از مذهب مالکی بود، اما در زندگی خود مورد زجر و طعن و نفرین علمای اسلامی بود و از طرف کلیسا نیز آثار او را محکوم می‌دانستند. کتاب فصل المقال فی ما بین الحکمة و الشریعة من الاتصال» یکی از کتب مشهور اوست که با نگاهی متفاوت به قرآن نگاه می‌کند و از سوی بعضی از عالمان سنی مذهب به عنوان کتابی کفرآمیز اعلام شده‌است.
مولف کتاب ابن رُشد، ماجد فخری (متولد 1923) از ابن رُشد شناسان برجسته‌ی معاصر و مورخ معروف تاریخ فلسفه و جریانهای فکری در اسلام و استاد بازنشسته فلسفه در دانشگاه جورج تاون واشنگتن بود. او در دانشگاههای متعدد لبنان، انگلستان و آمریکا به تدریس فلسفه اشتغال داشته است. فخری از معدود اندیشمندان معاصر است که اهمیت خاصی برای تاریخنگاری فلسفه قائل است. از مؤلفههای روش او آن است که کار خود را به مباحث صرفاً مابعدالطبیعی و نظری محدود نکرده و کوشیده است همه‌ی جریانهای فکری را مورد بحث قرار دهد.
این کتاب یکی از بهترین تک نگاری‌ها در زبان عربی است و دیدگاه‌های ابن رُشد را به روشنی شرح داده است. ماجد فخری در این کتاب کوشیده است به زندگی و آثار و همه عرصه‌های حیات فکری ابن رُشد بپردازد؛ از انتقال تفکر محض ارسطویی به اروپای غربی گرفته تا تقابلش با متکلمان اشعری و سوزاندن کتاب‌هایش در میدان شهر قرطبه.
درباره این سایت