نقل از سفرنامه ابن بطوطه :
جلد اول صفحه ۱۷۶ : کُبَیش بن منصور بن جمّاز امیر مدینه بود که عمّ خود مُقبِل را کشت و میگفتند که با خون وی وضو ساخت. کُبَیش در سال 727 در شدت گرما با همراهان خود به صحرا رفت. روزی به هنگام ظهر که هوا خیلی گرم بود، همراهان کُبَیش زیر سایهی درختان متفرق شده بودند. دو فرزند مُقبِل که منتظر فرصت بودند با جمعی از غلامان در حالی که فریادِ یالَثاراتِ مُقبِل» میکشیدند بر آنان حمله ور گشتند و کُبَیش را کشته از خونش خوردند.
*
جلد اول صفحه 213 : شب نیمهی شعبان از لیالی متبرکه محسوب است. مردم مکه این شب را به طواف و نماز و عمره میگذرانند. هر دسته پشت سر پیشنماز در مسجدالحرام گرد آمده چراغها و مشعلها میافروزند. روشنی ماه نیز با این منظره مقابله میکند و زمین و آسمان را غرق در نور میسازد. از اعمال این شب صد رکعت نماز است که در هر رکعت ده بار سورهی حمد و اخلاص را قرائت میکنند. برخی از مردم در حِجر به طور انفرادی نماز میگذارند و جمعی دیگر به طواف یا عمره میپردازند.
درباره این سایت